Prawo polskie nie dopuszcza przerywania ciąży, poza trzema przypadkami wskazanymi w ustawie z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży.
Przerywanie ciąży może być dokonane wyłącznie przez lekarza.
Wskazania:
1.ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej
2.badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu
3.zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego
Termin
–pkt 1 – zdolność dziecka poczętego do samodzielnego życia poza organizmem matki
–pkt 2 – 12 tygodni
Zgoda kobiety
–nie musi być pisemna (chociaż ustawa wymaga pisemnej)
–świadoma, dobrowolna, ex ante
–możliwa zgoda zastępcza – w przypadku osoby małoletniej lub ubezwłasnowolnionej całkowicie
–W przypadku małoletniej poniżej 13 roku życia wymagana jest także kumulatywnie zgoda tej małoletniej
–W przypadku małoletniej poniżej 13 roku życia wymagana jest zgoda kumulatywna sądu opiekuńczego, zaś małoletnia ma prawo do wyrażenia własnej opinii