Powstanie i Zakres Ustawowej Wspólności Majątkowej

Czym jest wspólność majątkowa małżeńska?

Wspólność majątkowa małżeńska to domyślny ustrój majątkowy obowiązujący w Polsce z chwilą zawarcia małżeństwa. Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (KRO), wspólność ta powstaje automatycznie z mocy prawa, bez konieczności podejmowania dodatkowych działań przez małżonków. Oznacza to, że od dnia ślubu większość nabytych przez małżonków składników majątkowych staje się ich majątkiem wspólnym.

Jeśli przyszli małżonkowie chcą uregulować swoje relacje majątkowe inaczej (np. poprzez rozdzielność majątkową), muszą zawrzeć tzw. intercyzę – umowę majątkową małżeńską w formie aktu notarialnego.

Co wchodzi w skład majątku wspólnego?

Zgodnie z art. 31 § 2 KRO, majątek wspólny obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności majątkowej, niezależnie od tego, czy zostały nabyte przez jednego czy oboje małżonków. Do typowych składników majątku wspólnego należą:

• Wynagrodzenia za pracę i dochody z innych form działalności zarobkowej (umowa o pracę, zlecenie, działalność gospodarcza).
• Dochody z majątku wspólnego i osobistego, np. czynsze z wynajmu, odsetki od lokat.
• Środki zgromadzone na subkoncie ZUS oraz na rachunkach w OFE/PPE.
• Przedmioty zwykłego urządzenia domowego, nawet jeśli zostały nabyte np. w drodze darowizny tylko dla jednego z małżonków (o ile darczyńca nie postanowił inaczej).

Zasada jest prosta – liczy się moment nabycia. Jeśli składnik został nabyty po ślubie, co do zasady staje się częścią majątku wspólnego.

Co nie wchodzi do majątku wspólnego? – majątek osobisty małżonków

Równolegle do majątku wspólnego funkcjonują majątki osobiste każdego z małżonków, określone w art. 33 KRO. Do nich należą m.in.:

• Przedmioty nabyte przed ślubem.
• Składniki uzyskane przez dziedziczenie, darowiznę lub zapis, chyba że wyraźnie wskazano, że mają trafić do majątku wspólnego.
• Przedmioty służące do zaspokajania osobistych potrzeb (np. odzież, sprzęt rehabilitacyjny).
• Nagrody za osobiste osiągnięcia, prawa autorskie, prawa własności przemysłowej.
• Przedmioty nabyte w ramach tzw. surogacji, czyli zakupione ze środków pochodzących z majątku osobistego.
• Wierzytelności o wypłatę wynagrodzenia (ale już po jego wypłacie pieniądze trafiają do majątku wspólnego).

Ważne: Nawet jeśli nieruchomość formalnie należy do jednego z małżonków, to np. dochody z jej wynajmu zasilają majątek wspólny – zgodnie z zasadą dzielenia pożytków.

Trzy masy majątkowe – zasada rozdzielenia

W ustroju wspólności majątkowej funkcjonują trzy odrębne „kieszenie”:

• Majątek wspólny (obejmujący składniki nabyte po ślubie),
• Majątek osobisty męża,
• Majątek osobisty żony.

To rozróżnienie ma duże znaczenie w kontekście zarządzania majątkiem, odpowiedzialności za długi, a także przy ewentualnym podziale majątku po rozwodzie.

Przykłady – co gdzie trafia?

Składnik majątku	Przynależność	Podstawa prawna
Mieszkanie kupione po ślubie ze wspólnych środków	Majątek wspólny	art. 31 § 1 KRO
Spadek po babci odziedziczony przez żonę	Majątek osobisty żony	art. 33 pkt 2 KRO
Dochody z wynajmu mieszkania należącego do męża przed ślubem	Majątek wspólny	art. 31 § 2 pkt 2 KRO
Samochód kupiony z pieniędzy z darowizny tylko dla męża	Majątek osobisty męża*	art. 33 pkt 2 KRO
Wypłacone wynagrodzenie za pracę	Majątek wspólny	art. 31 § 2 pkt 1 KRO

* chyba że darczyńca wyraźnie zaznaczył, że darowizna ma trafić do obojga małżonków.

Dlaczego warto znać te zasady?

Znajomość tego, co należy do majątku wspólnego, a co osobistego, pozwala uniknąć wielu nieporozumień – zarówno w relacjach między małżonkami, jak i w kontaktach z wierzycielami czy sądem. Umożliwia też świadome zarządzanie finansami rodziny i zabezpieczenie swoich interesów np. na wypadek rozwodu.

Kiedy ustaje wspólność majątkowa małżeńska?

Choć wspólność ustawowa powstaje automatycznie z chwilą ślubu, nie jest ona nieodwracalna. Może ustać zarówno z mocy prawa, jak i na skutek świadomego działania małżonków lub orzeczenia sądu.

Typowe przyczyny ustania wspólności:

• Rozwód – wspólność majątkowa ustaje z chwilą uprawomocnienia się wyroku rozwodowego.
• Separacja sądowa – również powoduje ustanie wspólności z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.
• Zawarcie intercyzy – czyli umowy majątkowej małżeńskiej ustanawiającej np. rozdzielność majątkową. Ustanie następuje z datą zawarcia umowy lub datą w niej określoną.
• Śmierć jednego z małżonków – wspólność ustaje z mocy prawa.
• Ubezwłasnowolnienie lub upadłość jednego z małżonków – również skutkują powstaniem rozdzielności z mocy prawa.
• Orzeczenie sądowe o rozdzielności majątkowej – na żądanie małżonka lub wierzyciela, gdy istnieją „ważne powody”.

Co to są „ważne powody”?

Pojęcie „ważnych powodów” z art. 52 § 1 KRO to tzw. klauzula generalna, której znaczenie doprecyzowuje orzecznictwo. Oto przykładowe sytuacje:

• Trwonienie majątku (np. hazard, alkoholizm).
• Zaciąganie długów bez wiedzy drugiego małżonka.
• Trwała separacja faktyczna uniemożliwiająca współdziałanie w zarządzie.
• Ukrywanie informacji o majątku.

Sąd może także ustanowić rozdzielność z datą wcześniejszą, niż dzień złożenia pozwu – np. gdy rozdzielność istniała faktycznie od dawna.

Co dzieje się po ustaniu wspólności?

Po ustaniu wspólności majątkowej cały zgromadzony majątek przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych, zazwyczaj po ½ dla każdego z małżonków. Od tej pory możliwy jest podział majątku wspólnego, który może nastąpić:

1. Umownie – jeśli małżonkowie są zgodni

Forma dowolna, ale jeżeli podział dotyczy nieruchomości, konieczny jest akt notarialny.

Podział może być całościowy lub częściowy.

Rozwiązanie najszybsze i najmniej konfliktowe.

2. Sądowo – jeśli brak porozumienia

• Wniosek składa się do sądu rejonowego.
• Opłata stała: 1000 zł, albo 300 zł jeśli projekt podziału jest zgodny.
• Sąd dzieli cały majątek (z wyjątkami).
• Możliwe jest orzeczenie o nierównych udziałach w majątku wspólnym (więcej poniżej).

Równe czy nierówne udziały?

Co do zasady, zgodnie z art. 43 § 1 KRO, udziały małżonków w majątku wspólnym są równe. Jednak art. 43 § 2 dopuszcza ustalenie udziałów nierównych, jeśli:

• istnieją ważne powody,
• i małżonkowie w różnym stopniu przyczynili się do powstania majątku.

Sąd bierze także pod uwagę pracę w domu i wychowanie dzieci (art. 43 § 3 KRO), co chroni np. małżonka rezygnującego z pracy zarobkowej na rzecz opieki nad rodziną.

Przykłady ważnych powodów:

• Jednostronne trwonienie majątku.
• Długoletnia bezczynność zawodowa mimo możliwości pracy.
• Rażące naruszenie obowiązków małżeńskich (niewierność, przemoc).

Co podlega podziałowi?

Podziałowi podlega majątek wspólny istniejący w dniu ustania wspólności, a jego wartość ustalana jest na dzień podziału (sąd uwzględnia aktualne ceny rynkowe).

Podlegają podziałowi:

• Nieruchomości,
• Pojazdy,
• Rachunki bankowe,
• Przedmioty wartościowe,
• Wyposażenie domu.

Nie podlegają podziałowi:

• Długi (z wyjątkiem rozliczenia między małżonkami),
• Majątek osobisty,
• Przedmioty służące do osobistych potrzeb jednego z małżonków.

Rozliczenia między małżonkami (art. 45 KRO)

W ramach postępowania sąd może rozstrzygać także o roszczeniach związanych z nakładami na majątek:

• Z majątku wspólnego na majątek osobisty – obowiązek zwrotu.
• Z majątku osobistego na wspólny – roszczenie o zwrot (na wniosek).

Nie podlegają rozliczeniu zwykłe wydatki na potrzeby rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku (np. remont mieszkania osobistego).

Co z dziećmi?

Dzieci nie są stroną w postępowaniu o podział majątku. Sąd może jednak brać pod uwagę ich dobro – np. przy przyznawaniu mieszkania temu z rodziców, z którym dzieci mieszkają na stałe. Alimenty i prawa dzieci rozpatrywane są odrębnie.

Przywrócenie Wspólności Majątkowej oraz Praktyczne Rekomendacje

Czy można przywrócić wspólność ustawową?

Tak. Choć wiele osób traktuje ustanie wspólności majątkowej jako stan definitywny, prawo dopuszcza możliwość jej przywrócenia, jeżeli nadal trwa małżeństwo. Może to nastąpić zarówno z mocy prawa, jak i na podstawie zgodnej woli małżonków.

1. Przywrócenie wspólności po rozwiązaniu umowy majątkowej (intercyzy)

Zgodnie z art. 47 § 2 KRO, jeśli małżonkowie zawarli wcześniej intercyzę i ustanowili rozdzielność majątkową, mogą ją rozwiązać lub zmodyfikować. Wówczas – o ile nie postanowią inaczej – automatycznie powstaje wspólność ustawowa.

Warunki:

• Obie strony muszą wyrazić zgodę.
• Wymagana jest forma aktu notarialnego.

To popularne rozwiązanie w sytuacjach, gdy np. powody do rozdzielności ustały (np. zakończenie działalności gospodarczej przez jednego z małżonków) lub małżonkowie pojednali się po kryzysie.

2. Automatyczne przywrócenie wspólności – przypadki szczególne

a) Po zakończeniu ubezwłasnowolnienia lub postępowania upadłościowego

Zgodnie z art. 53 § 2 KRO, jeśli powodem rozdzielności było:

• ubezwłasnowolnienie jednego z małżonków, lub
• ogłoszenie upadłości,

to po uchyleniu ubezwłasnowolnienia albo zakończeniu/umarzeniu postępowania upadłościowego, wspólność ustawowa powstaje z mocy prawa, bez potrzeby zawierania dodatkowej umowy.

b) Po zniesieniu separacji

Jeśli separacja została orzeczona sądownie, to wraz ze zniesieniem separacji (na zgodny wniosek małżonków) automatycznie przywracana jest wspólność majątkowa (art. 54 § 2 KRO).

Na życzenie stron sąd może jednak orzec o utrzymaniu rozdzielności – to opcja dla par, które wracają do wspólnego pożycia, ale chcą nadal prowadzić niezależne finanse.

Czy zawsze warto przywracać wspólność?

Nie zawsze. To zależy od indywidualnej sytuacji. Decyzja o powrocie do wspólności majątkowej powinna być świadoma i przemyślana – warto rozważyć ją np. wtedy, gdy:

• sytuacja finansowa się ustabilizowała,
• małżonkowie planują wspólne inwestycje lub zakup nieruchomości,
• wcześniej ustalone przyczyny rozdzielności przestały mieć zastosowanie.

Praktyczne rekomendacje dla małżonków

Kiedy warto rozważyć intercyzę?

Umowa majątkowa małżeńska (intercyza) może być rozważona m.in. w sytuacjach:

• prowadzenia działalności gospodarczej przez jednego z małżonków,
• znacznej dysproporcji majątkowej między małżonkami,
• wnoszenia do małżeństwa dużego majątku osobistego,
• drugiego lub kolejnego małżeństwa,
• chęci zabezpieczenia interesów dzieci z poprzedniego związku.

Jak chronić swój majątek przed długami współmałżonka?

• Rozważyć ustanowienie rozdzielności majątkowej – przed zawarciem związku lub w jego trakcie.
• Nie wyrażać zgody na zaciąganie zobowiązań – brak zgody ogranicza odpowiedzialność z majątku wspólnego (art. 41 KRO).
• W szczególnych przypadkach – wystąpić do sądu o ustanowienie rozdzielności z ważnych powodów (np. trwonienie majątku).
• Dbać o udokumentowanie źródeł finansowania zakupów – szczególnie w przypadku nabywania składników majątkowych za środki z majątku osobistego (zasada surogacji).

Podsumowanie

Ustawowa wspólność majątkowa to podstawowy model współistnienia ekonomicznego małżonków w Polsce. Powstaje automatycznie z chwilą ślubu, obejmuje znaczną część majątku nabytego po tej dacie i kształtuje zarówno prawa, jak i obowiązki małżonków. Można ją jednak modyfikować, rozwiązać, a także przywrócić, jeśli wymaga tego sytuacja życiowa pary.

Zrozumienie zasad funkcjonowania wspólności ustawowej, zakresu majątku wspólnego i osobistego, a także procedur związanych z jej ustaniem i podziałem, ma ogromne znaczenie – nie tylko w razie rozwodu, ale i dla codziennego bezpieczeństwa finansowego rodziny.

Potrzebujesz indywidualnej analizy swojej sytuacji?

Skontaktuj się z kancelarią adwokacką Factolex – oferujemy bezpłatną konsultację wstępną w sprawach dotyczących majątku małżeńskiego.

Razem przeanalizujemy Twoją sytuację i wskażemy najlepsze rozwiązania – zarówno przed ślubem, w trakcie trwania małżeństwa, jak i po jego zakończeniu.

Rozstanie rodziców a sytuacja dziecka – jak to wygląda w świetle prawa?

Rozwód to nie tylko koniec relacji między dwojgiem dorosłych ludzi. Dla dziecka to często dramatyczna zmiana całego świata – stabilności, codziennego rytmu życia, a przede wszystkim relacji z rodzicami. W polskim prawie rodzinnym dobro dziecka jest nadrzędną wartością, która ma pierwszeństwo przed interesami dorosłych – także w sprawach o rozwód. Co to oznacza w praktyce?

Polskie sądy, rozpatrując sprawy rozwodowe, w których stronami są rodzice małoletnich dzieci, muszą każdorazowo ocenić, czy rozwód nie zaszkodzi dziecku – a dopiero potem rozważać inne okoliczności. Ta zasada wynika bezpośrednio z art. 56 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, a także z Konstytucji RP i międzynarodowych aktów prawnych, takich jak Konwencja o prawach dziecka.

Dobro dziecka jako przesłanka negatywna rozwodu

Zgodnie z przepisami, nawet jeśli sąd uzna, że doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego, może on odmówić orzeczenia rozwodu, jeśli miałoby to naruszyć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków. Innymi słowy: sąd może nie zgodzić się na rozwód, jeśli uzna, że jego konsekwencje będą dla dziecka bardziej szkodliwe niż dalsze trwanie małżeństwa – choćby jedynie formalnego.

To bardzo indywidualna ocena. Sąd porównuje aktualną sytuację dziecka z tą, która nastąpi po rozwodzie. Może brać pod uwagę m.in.:

• ryzyko pogorszenia warunków bytowych,
• możliwość zerwania lub osłabienia więzi z jednym z rodziców,
• wpływ rozwodu na poczucie bezpieczeństwa dziecka,
• konsekwencje emocjonalne i psychiczne.

Co ważne, nie każdy rozwód automatycznie zagraża dobru dziecka. Wręcz przeciwnie – w przypadku bardzo konfliktowego lub patologicznego małżeństwa rozwód może być dla dziecka korzystny, jeśli zakończy chaos i przemoc emocjonalną w domu. Sąd zawsze musi rozważyć, która opcja będzie lepsza dla dziecka – rozwód czy formalne trwanie związku.

Czym jest „dobro dziecka” i kto je definiuje?

Dobro dziecka w przepisach nie ma jednej, sztywnej definicji. To tzw. klauzula generalna, która musi być interpretowana indywidualnie, w każdej konkretnej sprawie. Oznacza to, że:

• sąd samodzielnie ocenia, co w danym przypadku służy dobru dziecka,
• bierze pod uwagę całokształt sytuacji rodzinnej,
• opiera się na materiałach dowodowych, opiniach biegłych i własnym doświadczeniu życiowym.

W praktyce dobro dziecka oznacza zapewnienie mu jak najlepszych warunków do rozwoju fizycznego, psychicznego, moralnego i społecznego, przy zachowaniu relacji z obojgiem rodziców – o ile to możliwe i bezpieczne.

Rodzicu, pamiętaj:

• Sąd nie patrzy tylko na formalne warunki (np. kto więcej zarabia), ale na realną troskę o dziecko.
• Jeśli chcesz chronić swoje dziecko w trakcie rozwodu – unikaj konfliktów z drugim rodzicem i skup się na jego potrzebach, nie na zemście.
• Przygotowanie dobrego planu wychowawczego i porozumienia rodzicielskiego może pomóc sądowi przychylnie spojrzeć na Wasze ustalenia i skrócić proces.

Jak sąd ocenia dobro dziecka przy rozwodzie? Najważniejsze kryteria

Każda sprawa rozwodowa, w której pojawia się kwestia małoletnich dzieci, wymaga od sądu szczególnej wnikliwości. Nie ma jednego wzoru na to, co oznacza „dobro dziecka” – dlatego sąd analizuje sytuację bardzo indywidualnie. Ocenie podlegają zarówno warunki materialne, jak i emocjonalne aspekty funkcjonowania dziecka po rozwodzie.

Co bierze pod uwagę sąd?

Poniżej prezentujemy najważniejsze kryteria, którymi kieruje się sąd przy ocenie wpływu rozwodu na dziecko:

1. Wiek dziecka i jego rozwój
   Im młodsze dziecko, tym bardziej wrażliwe na zmiany. Maluchy potrzebują stabilności i obecności opiekuna, starsze dzieci zaś bardziej rozumieją sytuację, ale również przeżywają ją emocjonalnie. Sąd bierze pod uwagę poziom rozwoju emocjonalnego i intelektualnego oraz zdolność adaptacji do nowej sytuacji rodzinnej.
2. Relacje z każdym z rodziców
   Kluczowym elementem jest ocena, jak silna jest więź dziecka z matką i ojcem. Sąd analizuje dotychczasową opiekę – kto się dzieckiem zajmował, jakie są relacje emocjonalne i jak rodzice współpracowali przy wychowaniu. Celem jest zapewnienie dziecku jak najmniejszych strat w kontakcie z obojgiem rodziców.
3. Warunki bytowe i zdrowotne
   Sąd ocenia:
   • stan zdrowia dziecka i jego ewentualne potrzeby specjalne (np. leczenie, terapia),
   • możliwości finansowe rodziców,
   • stabilność warunków mieszkaniowych.

   Nie chodzi tylko o to, „kto ma większy dom”, ale czy dziecko będzie miało zapewnioną opiekę, leczenie, edukację i rozwój.

4. Bezpieczeństwo emocjonalne i moralne
   Dziecko musi mieć zapewnione poczucie bezpieczeństwa, miłości i ciągłości wychowania. Sąd analizuje, który z rodziców tworzy środowisko bardziej sprzyjające rozwojowi, unika manipulacji i konfliktów.
5. Gotowość do współpracy
   Bardzo ważne jest, czy rodzice są zdolni do współdziałania na rzecz dziecka po rozwodzie. Sąd patrzy na to, czy są w stanie ustalić wspólne zasady wychowania, komunikować się w sprawach dziecka i unikać wciągania go w konflikt.
6. Opinia dziecka
   Jeśli dziecko jest dostatecznie dojrzałe, sąd może je wysłuchać – w atmosferze komfortowej, często przy udziale psychologa. Choć opinia dziecka nie jest wiążąca, ma duże znaczenie przy ustalaniu jego dalszego losu.

Porozumienie rodzicielskie – szansa na spokojniejszy rozwód

Polskie prawo rodzinne przewiduje możliwość zawarcia porozumienia wychowawczego, w którym rodzice wspólnie ustalają:

• kto sprawuje władzę rodzicielską,
• gdzie dziecko będzie mieszkać,
• jak będą wyglądały kontakty z drugim rodzicem,
• jak będą pokrywane koszty utrzymania dziecka.

Sąd może uwzględnić takie porozumienie, jeśli jest zgodne z dobrem dziecka. Co więcej – jeśli rodzice dojdą do porozumienia, proces rozwodowy może być krótszy i mniej obciążający dla dziecka. Warto więc rozważyć mediację jako sposób dojścia do wspólnego stanowiska.

Rozstrzygnięcia sądu dotyczące dziecka w wyroku rozwodowym

W sprawach rozwodowych, w których małżonkowie mają wspólne małoletnie dzieci, sąd ma obowiązek kompleksowo uregulować ich sytuację prawną. Robi to poprzez decyzje zawarte w wyroku rozwodowym – niezależnie od tego, czy strony o nie wnioskowały.

Co sąd musi ustalić?

1. Władza rodzicielska
   Sąd decyduje, czy:
   • rodzice będą wspólnie wykonywać władzę rodzicielską,
   • wykonywanie tej władzy zostanie powierzone jednemu z nich,
   • drugi rodzic będzie miał ograniczone prawa (np. tylko w sprawach leczenia czy edukacji).

   W skrajnych przypadkach (przemoc, uzależnienia) sąd może ograniczyć, a nawet pozbawić władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców – zawsze kierując się dobrem dziecka.

2. Kontakty z dzieckiem
   Każdy rodzic ma prawo (i obowiązek) utrzymywać kontakt z dzieckiem – niezależnie od władzy rodzicielskiej. Sąd może:
   • ustalić harmonogram spotkań i ich formę (np. co drugi weekend, święta, wakacje),
   • ograniczyć kontakty, jeśli są zagrożeniem dla dziecka (np. z powodu przemocy),
   • w wyjątkowych sytuacjach – całkowicie je zakazać.

   W praktyce sądy często dążą do umożliwienia dziecku regularnych relacji z obojgiem rodziców.

3. Alimenty
   Sąd ustala wysokość alimentów, kierując się:
   • usprawiedliwionymi potrzebami dziecka (utrzymanie, edukacja, zdrowie, rozwój),
   • możliwościami zarobkowymi i majątkowymi każdego z rodziców,
   • zasadą, że dziecko ma prawo do życia na podobnym poziomie co jego rodzice.

   Alimenty mogą być zasądzane nawet wtedy, gdy drugi rodzic zapewnia dziecku osobistą opiekę – wtedy udział finansowy jest proporcjonalny.

4. Miejsce zamieszkania dziecka
   Choć nie jest osobną kategorią w wyroku, to miejsce zamieszkania dziecka jest pochodną rozstrzygnięcia o pieczy nad nim. Sąd wskazuje, przy którym z rodziców dziecko będzie mieszkać – i to z reguły staje się jego miejscem zamieszkania w sensie prawnym.

Jak przygotować się do rozwodu z dzieckiem?

Rozwód z udziałem małoletnich dzieci to nie tylko postępowanie sądowe. To proces emocjonalny, logistyczny i wychowawczy, który wymaga odpowiedzialnego podejścia. Oto kilka wskazówek:

• Skonsultuj się z adwokatem – najlepiej specjalizującym się w prawie rodzinnym.
• Zgromadź dokumentację – dotyczącą opieki nad dzieckiem, jego zdrowia, edukacji, sytuacji materialnej.
• Przygotuj porozumienie rodzicielskie – im bardziej konkretne i realne, tym większa szansa, że zostanie zatwierdzone.
• Zadbaj o dziecko – nie obarczaj go konfliktem, nie mów źle o drugim rodzicu, zapewnij wsparcie emocjonalne.
• Rozważ mediację – może pomóc ustalić warunki wychowania dziecka bez konieczności długiego procesu.

Podsumowanie: dobro dziecka to nie hasło – to konkretna wartość

W polskim prawie rodzinnym dobro dziecka to fundament. Ma pierwszeństwo przed wygodą dorosłych i determinuje wszystkie decyzje sądu – od zgody na rozwód, przez alimenty, po ustalenie kontaktów. Dlatego każdy rodzic, który rozważa rozstanie, powinien zacząć od pytania: co będzie najlepsze dla mojego dziecka?

Potrzebujesz wsparcia prawnego? Skonsultuj swoją sytuację z Factolex

Każda sprawa rozwodowa jest inna. Jeśli masz wątpliwości, jak przygotować się do rozwodu z dzieckiem, skontaktuj się z kancelarią Factolex. Oferujemy bezpłatną wstępną konsultację, podczas której przeanalizujemy Twoją sytuację i wskażemy możliwe rozwiązania – tak, aby Twoje dziecko miało zapewnioną opiekę, stabilizację i bezpieczeństwo.

👉 Zadzwoń, napisz lub umów się online – jesteśmy tu, by pomóc.